Það var árið 1845 sem Wagner fékk þá hugmynd að búa til óperu eða músikdrama um þýsku meistarasöngvarana sem voru uppi á Endurreisnartímanum. Að venju gaf Wagner sér góðan tíma til að melta efnið og vinna að verkinu. Frumsýningin fór fram tuttugu og þremur árum síðar í München. Fyrsta uppfærsla verksins í Hátíðaleikhúsi Wagners í Bayreuth átti sér stað árið 1888 og í dag er það barna-barna-barn Wagners, Katharina Wagner, sem leikstýrir þessu verki langafa síns í Bayreuth. Katharina heldur líka um stjórnartaumana í Hátíðaleikhúsinu í Bayreuth ásamt Evu Wagner-Pasquier, hálfsystur sinni.
Verkið hefst á kórsöng í kirkju heilagrar Katrínar í Nürnberg. Á aftasta bekk situr Eva, dóttir ríka gullsmiðsins Veit Pogner, og aðstoðarkona hennar Magdalena. Til hliðar stendur ungur hefðarmaður, Walter von Stolzing sem vill ná sambandi við Evu. Walter hefur selt eigur sínar og er kominn til Nürnberg til að skipta um farveg í lífinu. Hann býr hjá Pogner, föður Evu, og þó hann hafi ekki búið þar nema í tvo daga er hann orðinn ástafanginn af Evu og hún af honum. Til að eignast hana þarf hann að verða Meistarasöngvari og þreyta inntökupróf, sem misheppnast hjá honum, vegna þess hvað söngreglur Meistaranna eru stífar og strangar.
Katharina Wagner er djarfur leikstjóri sem fer mjög frumlega leið í uppfærslunni á Meistarasöngvurunum. Í stað þess að keppt sé um hylli Evu Pogner með söng, breytir Katharina sjónrænum ramma verksins þannig að keppni listamannanna felst ekki í því að sigra í söngkeppni heldur í myndlist. Þrátt fyrir þetta, er ekki hróflað við tónlist Wagners þannig að það er bara sungið undir myndlistargjörningum.
Meistarasöngvarinn og skósmiðurinn Hans Sachs, sem var til í raun og veru, er aðalpersónan í Meistarasöngvurunum og notar Wagner meira að segja stutt ljóð eftir hinn raunverulega Hans Sachs. Hans Sachs truflar annan Meistarsöngvara, Sixtus Beckmesser en hann keppir um hylli Evu í óþökk hennar. Hans Sachs veit það og stendur með Evu og truflar ástaróðinn sem Beckmesser reynir að syngja við gluggann hjá Evu.
Umsjón: Árni Blandon.
